Կարոտում եմ քեզ:Հիմա կասես "Ամեն օր ինձ տեսնում ես,էլ ինչի՞ ես կարոտում”,ես էլ կպատասխանեմ "Կարոտում եմ,որովհետև սիրում եմ”:Ճիշտ ես,ես քեզ տեսնում եմ ամեն օր,բայց դա ինձ ոչինչ չի տալիս,որովհետև դու ինձ չես տեսնում: Երբ ժպտում ես,երբ տեսնում եմ քո ուրախ դեմքը հոգիս լցվում է ջերմությամբ,որը ուրիշ ոչինչ չի կարող տալ:Բայց հենց դու գնում ես չնկատելով ինձ այդ ջերմությունը միանգամից վերածվում է մի սարսափելի մենակության,որից շատ ժամանակ սկսում եմ դողալ,դողալ այնպես,ինչպես կդողար տերևը ուժեղ քամուց:Մի տերև,որը ոչ թե վախենում է պոկվելուց,այլ վախենում է մենակությունից:

Ինչի՞ եմ քեզ սիրում:Այս հարցը վաղուց եմ ինձ տալիս:Քանի~ քանի~ անգամներ եմ փորձել գտնել այն պահը,երբ դու ինձ համար դարձար ավելին,քան ուղղակի ընկեր:Բայց չեմ կարողանում:Սիրտս կամաց հուշում է,որ սիրել եմ քեզ հենց առաջին մեր հանդիպումից,բայց ուղեղս համառորեն դա չի ընդունում,որովհետև չեմ հավատում "Սեր առաջին հայացքից” կոչվածին:

"Սեր”…Իսկ արդյոք հավատում եմ սիրուն:Մի փոքրիկ բառ բաղկացած երեք տառից,որը իր մեջ պարունակում է այն ողջ ջերմությունը,հարազատությունը,հոգատարությունը,նրբությունը,որը զգում եմ քո նկատմամբ:Չգիտեմ կա նման զգացմունք "Սեր” անունով,թե ոչ,բայց անունը չէ,որ պիտի որոշի զգացմունքս:Էական չէ ես կասեմ "Սիրում եմ քեզ”,թե մի ուրիշ արտահայտություն,էականը այն է,որ դու իմանաս,թե ինչ մեծ նշանակություն ունես իմ համար:Իսկ երբ հասկանաս էլ խոսքեր պետք չեն գա,իմ մի հայացքն էլ բավական կլինի:

Բայց դու երբեք չես իմանա դրա մասին:Ինչի՞…ինչի՞ չես իմանա:Չես կարող անգամ պատկերացնել,թե ինչքան կուզենայի ամեն քայլափոխին գոռալ,թե ինչքան եմ քեզ սիրում,թե ինչքան կուզենայի,որ բոլորն իմանան,որ սիրում եմ քեզ կյանքիցս շատ:Բայց չեմ կարող…Կուզենայի,որ նայեին ինձ ու ժպիտները դեմքներին ասեին "էս էն մարդնա,որ սիրուց երջանկացելա…”,բայց չեմ կարող,որովհետև վախենում եմ,հասկանում ես վախենում եմ,որ այդ գեղեցիկ դեմքիդ վրա կտեսնեմ հեգնական ժպիտ ու կլսեմ աշխարհի ամենացավոտ խոսքերը "ես քեզ չեմ սիրում”,և դրանք կլինեն այն բառերը,որ սիրտս կտոր-կտոր կանեն:Վախենում եմ,որ հետո այլևս չկարողանամ հավաքել սրտիս կորած մասնիկները:Իսկ կորցնելով սիրտս էլ չեմ կարողանա քեզ սիրել:Հիմա,քանի դեռ չգիտեմ պատասխանը կարող եմ ինձ թույլ տալ գոնե երազներումս բռնել քո ձեռքը և լսել քեզնից այդքան սպասված խոսքերը "ՍԻՐՈՒՄ ԵՄ ՔԵԶ”,բայց ափսոս միայն երազներում: