Երբեմն հետազոտությունների համար տարիներ, նույնիսկ տասնամյակներ են պահանջվում, սակայն կան օրինակներ, երբ դրանք արվել են պատահականորեն եւ առանց մեծ ջանքերի: Հետաքրքիր է իմանալ դրանց մասին:
ՊԵՆԻՑԻԼԻՆ
Բժշկական ձեռքբերում պենիցիլինը պատահաբար հայտնաբերել է շոտլանդացի կենսաբան Ալեքսանդր Ֆլեմինգը: Արձակուրդից վերադառնալիս նա նկատել է, որ մանրէները ոչնչացել են անհայտ բորբոսի ցողուններով:
ՄԻԿՐՈԱԼԻՔԱՅԻՆ ՃԱՌԱԳԱՅԹՈՒՄ
Մի անգամ ինժեներ Պերսի Սպենսերը նկատում է, որ իր գրպանում շոկոլադի սալիկը հալվել է, երբ նա անցել է մագնետրոնի (գեներացնող միկրոալիքային էլեկտրոնային խողովակի) դիմացից: Մի քանի տարի անց նա իր դիտարկումն օգտագործեց գործնականում` նվիրելով աշխարհին միկրոալիքային վառարանը:
ՏԵՖԼՈՆ
Փորձելով փոխարինել այդ ժամանակ վտանգավոր սառնարանների հովացուցիչներն ինչ-որ ավելի հարմար եւ ավելի քիչ վտանգավոր բանով` գիտնական Ռոյ Պլանկետը հորինել է բարձր ջերմաստիճանի եւ քիմիայի նկատմամբ դիմացկուն մակերեսով տեֆլոն նյութը:
ԵԳԻՊՏԱՑՈՐԵՆԻ ՓԱԹԻԼՆԵՐ
Քեյթ Կելլոգն օգնում էր իր եղբորը, ով աշխատում էր Բաթթլ-Քրիք քաղաքի առողջարանում: Մի անգամ, երբ եգիպտացորենի ալյուրից հաց էին պատրաստում, մի պահ ստիպված էին հեռանալ: Երբ վերադարձան, խմորը մի տեսակ փչացել էր եւ գնդեր էին առաջացել, այդուհանդերձ նրանք որոշեցին հացը թխել: Թխվելուց հետո գնդիկները հիանալիորեն խրթխրթան էին, որոնք այնուհետեւ դարձան իրական հիթ առողջարանի հիվանդների շրջանում:
ՍԱԽԱՐԻՆ
Ջոնս Հոփկինսի համալսարանի գիտնական Կոնստանտին Ֆալբերգը պատահաբար իր հետ տուն էր տարել գիտափորձի որոշ բաղադրիչներ: Ընթրիքի ժամանակ նա նկատեց, որ հացն անսովոր քաղցր էր` չնայած այն հանգամանքին, որ շաքար չէր պարունակում: Ֆալբերգը հետո հասկացավ, որ դա լաբորատորիայից տուն տարած հացն էր:
ՍՐՏԻ ԷԼԵԿՏՐԱԽԹԱՆԻՉՆԵՐ
Քորնելի համալսարանից Ուիլսոն Գրեյտբատչը, կենդանիների սրտի բաբախումներն արձանագրող սարքը մշակելով, սխալմամբ վերցրել էր այլ տրանզիստոր: Միացնելով սարքը՝ նա հասկացավ, որ նրանից արտանետված իմպուլսները շատ նման են մարդու սրտի զարկերին:
ԺԱՄԱՆԱԿԱԿԻՑ ԱՆԶԳԱՅԱՑՈՒՄ
Երկար ժամանակ ալկոհոլը բժիշկների կողմից համարվել է առավել հայտնի եւ նախընտրած անզգայացման ձեւը: Սակայն 19-րդ դարի սկզբին նրանք նկատեցին, որ եթերի եւ ազոտի օքսիդը (ծիծաղաբեր գազ) ժամանակավորապես թեթեւացնում է ցավը:
SLINKY ԶՍՊԱՆԱԿ
1943 թվականին ռազմածովային ինժեներ Ռիչարդ Ջեյմսը փորձում էր մշակել մի զսպանակ, որը կարող էր կայունացնել նավերի զգայուն սարքավորումները: Երբ պատահաբար վայր գցեց նրանցից մեկը, այն սկսեց «քայլել»: Ռիչարդի մոտ ծնվեց Slinky-ի խաղալիքի գաղափարը:
ՉԻՊՍԵՐ
1853 թվականին խոհարար Ջորջ Քրումը հորինել է կարտոֆիլի չիպսեր` իր ամենապահանջկոտ հաճախորդներից մեկին ողղակիորեն հակառակվելուց դրդված: Երբ հերթական անգամ խստապահանջ հաճախորդը «ոչ բավարար խրթխրթան» ձեւակերպմամբ չիպսերը հետ է ուղարկում, Ջորջը ստիպված կարտոֆիլը կտրատում է այնքան բարակ, ինչքան հնարավոր է, լավ աղ է անում եւ տապակում ձեթի մեջ: Այսպես ստեղծվում են կարտոֆիլի չիպսերը:
ՀՐԱՎԱՌՈՒԹՅՈՒՆ
Գաղտնիք չէ, որ հրավառությունը հորինվել է Չինաստանում շուրջ 2000 տարի առաջ: Ըստ լեգենդի` պատահաբար խառնել են փայտածուխը, ծծումբը եւ սելիտրան մի բամբուկե խողովակի մեջ, որն էլ տվել է գեղեցիկ էֆեկտ:
ՍՈՒՊԵՐՍՈՍԻՆՁ
1942 թվականին դոկտոր Հարրի Կուվերը ափսոսանքով եզրակացրել է, որ իր հայտնագործած ցիանոակրիլատը ոչ մի բանի պետք չէ: Այս նյութը շատ ամուր սոսնձվում էր այն ամենին, ինչին որ հպվում էր:
ՇՈԿՈԼԱԴԻ ՓՇՈՒՐՆԵՐՈՎ ԹԽՎԱԾՔՆԵՐ
«Toll House Inn» ռեստորանի սեփականատեր տիկին Ուեյքֆիլդը շոկոլադե բլիթներ պատրաստելու ժամանակ հանկարծ նկատում է, որ կակաոյի փոշին վերջանում է: Նա փոխարինում է այն սովորական շոկոլադի փշուրներով՝ միամտորեն համարելով, որ նրանք կարող են հալվել եւ խառնվել խմորին: Եվ լավ է, որ նա սխալվել էր:
ՉԺԱՆԳՈՏՎՈՂ ՊՈՂՊԱՏ
Մետաղագործները հազարամյակներ շարունակ մտածել են, թե ինչ կարելի է ավելացնել պողպատի խառնուրդին, որ այն դառնա ժանգի նկատմամբ դիմացկուն: Փոփոխական հաջողությունների որոնումներում անցան շատ տարիներ, իսկ 1922 թվականին Հարրի Բրերլին փորձերի ժամանակ նկատել է, որ նմուշներից մեկը չի կորցրել իր փայլը: Այդ օրինակում պողպատի խառնուրդը քրոմով էր:
Պլաստմասսա
1907 թվականին բելգիացի քիմիկոս Լեո Բակելանդը նպատակադրեց փոխարինել բնական խեժը: Փորձարկումների ժամանակ նա հնարեց պլաստիկը: Այն բավականին ամուր էր և ջերմակայուն:
|